24 Eylül 2016

Aktarmalı uçak yolculuğu


Uçak ile seyahat etmek oldukça konforludur. Sizi kilometrelerce öteye en kısa sürede taşıyan toplu taşıma aracıdır. Bu da benim uçak tanımım olsun. Fena olmadı sanki.
Şimdi gelelim aktarmalı uçak yolculuğuna. Çoğu zaman eziyettir.
En son başımdan geçen aktarmalı yolculuk anımı yazmak için buradayım. Sanırım içlerinde en saçması buydu. (aa yiğidi öldür hakkını yeme durumu da var. En acınası olan, seneler önceki Amerika uçuşumda başıma gelmişti. Lakin şimdiki yazım acıklı olan ile ilgili değil. Bugünün esas kahramanı saçma olan)

Her zamanki rutini bozmayarak, Almanya aktarmalı İzmir uçuşu için online bilet aldım. Havaalanında biniş kartımı ve bavulumu vermeye gittiğim zaman, görevli sadece birinci uçuş için biniş kartı basabileceğini, diğeri içinse Münih'den yeniden biniş kartı almamı ve bavulumu uçuşuma ekletmemi söyledi. Biraz saçma geldi açıkcası. Daha önce bir çok defa aynı şekilde uçmuş ve çıkış noktasından iki biniş kartımı da alabilmiştim. Hadi bakalım dedim. Aktarma için 3 saatim vardı. Bu zaman bana yeterde artar dedim.
Buraya kadar herşey normal seyrinde görünüyor olabilir. (Şimdi gelişme bölümüne geçelim.). Münihe inince transfer yolcu tarafından geçip terminal değiştirdim. Terminaller arası ulaşım otobüsle yapılıyor. Öyle birinci terminalden ikincisine yürüyemiyorsunuz. Neyse 2. terminala ulaştım. Başladım bir çıkış kapısı aramaya. Lakin etrafta hiç çıkış kapısı yoktu. Bir polise derdimi anlattım. Benim biniş kartım yok. Dışarı çıkıp kartımı almak için uçak firmasını bulmam lazım dedim. İlerdeki pasaport sırasına gir dedi. ( Bu almanların bu soğukluğu da beni benden alacak ) İyi maden polis dedi gideyim bari dedim. Kontrol sırası bana gelince, polise tekrar derdimi anlattım. O da hiç birşey demeden beni geçirdi. Geçmesine geçtim. Artık uçakların son biniş kapılarının olduğu yerdeydim. Lakin bir biniş kartına henüz sahip değildim. Çıkış için bakınırken iki görevli geldi. Onlara da derdimi yeniden anlattım. Beni bi kapıdan geçirip, başka bir bölüme aldılar. Hayda bir pasaport kontrolü daha. O sıra da Almanyadan çıkış yapanların kontrolden geçtikleri sıraymış. Polise pasaportumu verdim. Ne kadar süredir Almanyadasın dedi. Bende henüz indim ve sadece dışarı çıkmak istiyorum dedim. En sonunda bana en yakın çıkışı söyledi ve büyük uğraşlar sonucu kendimi dışarı atabildim. Ama durun bitti mi sanıyorsunuz. Tabii ki hayır. Biniş kartımı alıp valizimi bağlattım. Sonra güvenlik kontrolünden geçtim. Sonra bir pasaport kontrolü daha atlattım. En sonunda uçağa 1 saatten az kala biniş kapının önündeydim.

Yani demem o ki sene olmuş 2016 neden ışınlanmayı bulamamışız. Her gidiş- dönüşüm türlü olaylara gebe..


Paylaş:

13 yorum :

  1. Daha önce hiç uçağa binmedim, ne zor işmiş öyle oradan oraya gidip gelmek. Haklısınız, bir an önce ışınlanmayı bulmalı bilim adamları :))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Gerçekten zor bu aktarma işleri. Yoksa tek uçuşla biryerden biryere ulaşım oldukça kolay.

      Sil
  2. amaan kafam karıştı okurken, seni düşünemiyorum bile :) neyse ki yetişebilmiş dedim sonunda. o kadar karmaşıklaştı ki kaçıracaksın diye ödüm koptu :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. İnan son ana kadar benimde umudum yoktu yetişebileceğime. Kaldık mı bu Alman ellerde dedim kendi kendime :) Neyseki yetiştim.

      Sil
  3. Ben de buna benzer bir olay yaşamıştım o an sinir bozucu ama siz gayet eğlenceli şekilde kaleme almışsınız :) Bakış açınızı ve anlatış biçiminizi sevdim :) Sevgiler,

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Yaşadığım dakikalar gerçekten sinir bozukluğu içinde geçti. Ama anlatırken bende keyif aldım :):)

      Sil
  4. Bu Almanların da soğukluğu beni öldürüyor :) Çok geçmiş olsun :)

    YanıtlaSil
  5. Hahahahaaa senin talihsizligin almanya uzeri ucmak olmus. Nasil bir havalimanlari varsa artik, onlar bile aciz kalabiliyorlar:))
    Ucagi kacirmama ramak kala'dan sonra biraktim almanya uzeri ucusu:))
    Ama aktarmali ucuslarin bazan guzel taraflarida oluyor, biletini tekrar satip seni 1;sinifta ucuruyorlar cogu zaman:))))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ahh ahh Mevlüdecim Almanya dışında başka yerden aktarmam yapamıyorum :)

      Sil
  6. Ay daral bastı,ben de iki çocukla katarmalı uçmuştum bir sefer,o günü hatırladım.Yazdıklarına benzer şeyler yaşamıştım,bir yandan çocukları kaybetmeyeyim diye uğraşırken bir yandan da biniş kartı peşind koşmuştum,kabus gibiydi.Sen hep mi aktarmalı uçuyorsun ablam,yazık sana,Allah kolaylık versin 😳

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Gerçekten de yazık bana. Türk hava yollarından bir güzellik yapıp direkt uçuş başlatmasını bekliyorum dört gözle. Varşovadan var . Belki yakın zamanda Krakow'dan da yaparlar.

      Sil
  7. Gecmis olsun, Havaalanlari her ulked efarkli oluyor ama bazilarinda gercekten de cok surunduruyor insani yuru yuru bitiyor ya da ara ara aradigini bulamiyorsun bazan. Aklima geldi benim de Bir kere 2 bebekle tek basima Trabzonda 3 gun kalmistim. Bir kere de 3 cocukla yine tek basima avusturyadan istanbula gelmis ama Abu Dhabi aktarma ucagina alinmamistim. Saatlerce beklemistim cocuklarla.... Hatta stresten aglamistim ama simdi dusunuyorum da akilda kalici bir hatira olarak kalmis hafizamda...

    YanıtlaSil

*Bloglar yorumla beslenir. Yorumlarınızı eksik etmeyin.
*Lütfen yalnızca yazı ile ilgili yorumlar yazın. Link bırakıp kaçmayın.
*Yazının konusu dışında sormak veya iletmek istediğiniz bir şey varsa İletişim formunu kullanın.
Sevgiler.

Fotoğrafım
Mam na imię Yasemin. Jestem z Turcji. Mieszkam w Stambule, a teraz w Krakowie. Mówię po turecku i angielsku znam też trochę po polsku. Z zawodu ksiegowa. Moje ulubione słowa oczywiście :) Interesuję się literaturą i sportem. Lubię kawę. Uwielbiam mój rower.