İstanbul'dayken ilk önce yedi yıldır çalıştığım işimden ayrıldım. Duyanlara biraz çılgınca geliyor. Fakat bazen yeni başlangıçlar için risk almak gerekir. Bunu hayatımın bazı dönemlerinde uyguladığım için bu sefer de zor olmadı. Hiç bir pişmanlığım yok. Rutin bir döngünün içinden kendimi çıkardığım için ruhum çok mutlu.
Beni en çok zorlayan ve uğraştıran konu evdeki eşyalarımı hazırlamak oldu. Krakow'da ki evimiz 1+1 ve eşyalı. Hal böyle olunca büyük eşyaları taşımak için uğraşmadık. İnsan bir yerde uzun zamanlar geçirince ne kadar çok saçma sapan şeylere sahip olurmuş şimdi daha iyi anlıyorum. Her şeyi elediğim halde tam 11 koli hazırladım. Gerçi bunların 4 kolisi Nachnuch'un malzemeleri.
(Nachnuch Bags 1 yıldır kendi tasarımlarımı üretime geçirdiğim çantalarımın etiket ismi. Hayalim ileride küçük bir şirket ismi olması. Bakalım zaman neler gösterecek bunun için. Şimdi ben konuyu dağıtmadan taşınma hikayeme geri döneyim en iyisi.) Kolileri Fedex ile gönderim. Şimdi bana ulaşmasını bekliyorum.
Hiç kalmadığım kadar uzun bir süre annemin evinde kaldım. Ailem İzmir'de yaşadığı için sadece yıllık izinlerimde 5-6 günlüğüne gidebiliyordum. İlk defa dönüş biletim olmadan gittim İzmir'e . Annecim ve kardeşlerimle harika zamanlar geçirdim. Bir çok güzel anı ile İstanbul'a döndüm.
Bu süre zarfında canım arkadaşlarım ile sık sık görüştüm. Görüşmeler çok güzeldi, ayrılıklar da bir o kadar zor oldu benim için. Son günlerde epeyce ağladım.
Uzun bir yolculuktan sonra, şimdi yeni evimde bana çok yabancı olan bir yere alışmaya çalışıyorum.
Tebrikler ve başarılar.
YanıtlaSilYaptığınizi hayal eden çok insan var biri de benim. :)
umarım her şey dilediğiniz gibi gelişir. .